czwartek, 22 grudnia 2011

TAPING - doskonała skuteczność w różnych urazach

Współczesne formy terapii pourazowej dysponują coraz bardziej wyrafinowanymi środkami pomocy. Od kilku lat również w naszym kraju możemy spotkać różńego rodzaju nowinki jakie lekarze stosują przy szeroko rozumianych urazach sportowych. Jedną z nich jest taping. Jest to nic innego jak plastrowanie przy pomocy specjalnej taśmy.Najpopularniejsze rodzaje tego rodzaju terapii to: kinesio taping, acopressure taping i taping sportowy. W sporcie najczęściej stosowany jest taping sportowy i wykorzystuje zarówno materiały elastyczne jak i nierozciągliwe oraz elementy dodatkowe takie jak opaski, podkłady lub bandarze. Po stwierdzeniu że pacjent może podlegać takiej terapii wykonuje się próbę skórną po przez naklejenie skrawka taśmy aby wykluczyć ewentualną reakcję alergiczną. Wskazania do specjalistycznego tapingu sportowego są bardzo rygorystyczne i podlegają sztywnym zasadom, których nie przestrzeganie może skutkować nasileniem dolegliwości a w najgorszym przypadku pogłębieniem kontuzji. Metoda ta stosowana jest najczęściej w celu stabilizacji lub kontroli zakresu ruchu w rejonie uszkodzenia. Wskazania najczęściej dotyczą zapalenia ścięgien, zwichnięć, urazów mięśni lub uszkodzeń kości. Tego rodzaju terapii nie wolno natomiast stosować w przypadku poważnych krwiaków w okolicy uszkodzonych tkanek oraz stawów, urazów naczyniowych oraz dużych ran skórnych.

Główna zasada tapingu to poprawa komfortu i funkcjonowania zawodnika oraz zmniejszenie lub wyeliminowanie uczucia bólu.Instytucje szkoleniowe, producenci oraz terapełci zwracają uwagę na nieograniczone możliwości stosowania tapingu, chociaż niektóre z nich trudno uznać za uzasadnione. Taping poprawia komfort życia oraz przyspiesza okres powrotu do zdrowia. Ważną jego zaletą jest również to że można go stosować również żeby podwyższyć sprawność sportową. Stosowana taśma jest utkana z włókien bawełnianych uzupełnionych elastyną co umożliwia dostosowanie jej do określonych potrzeb. Na spodniej części jest doklejony papierowy nośnik, który zapobiega sklejaniu się poszczególnych warstw w rolce oraz ułatwia naklejanie aplikacji. Naklejony plaster ma tzw. działanie sensoryczne, czyli wpływa za pomocą właściwości mechanicznych na tkankę położoną bezpośrednio pod nim lub w pewnej odległości od aplikacji. Po naklejeniu należy zadbać o to aby klej dobrze zespoił płótno ze skórą. Po około 25 minutach można podjąć dalej aktywność sportową.

piątek, 16 grudnia 2011

Batony energetyczne - kiedy je stosować.

Na rynku istnieje bardzo wiele batonów sportowych, które pozwalają nam uzupełniać składniki odżywcze, które nasz organizm traci podczas każdego treningu. O tym że takie batony istnieją nie trzeba nikogo przekonywać. Smak takiego batona nie powinien być jedynym kryterium wyboru, ważniejsze są tutaj odpowiednie składniki w nim zawarte.Cena jest również ważnym parametrem, którym się kierujemy przy wyborze takiego batona jednak jeśli nam naprawdę zależy na jakości to również nie powinno być to jedyne kryterium. Warto na stałę włączyć je do swojej diety żeby organizm cały czas funkcjonował na najwyższym poziomie przez co my sami stajemy się lepszymi sportowcami. Na początek najlepiej jest całkowicie wyeliminować z naszej diety typowe sklepowe przekąski i zacząć stosować w zamian batony energetyczne. Taki baton jest równie pyszny jak taki ze sklepu spożywczego a co najważniejsze zapewni nam odpowiedni poziom cukru we krwi, będzie źródłem odpowiednich węglowodanów oraz dostarczy organizmowi odpowiednich witamin i minerałów.

Na etykietach takich batonów należy szukać przede wszystkim takich składników jak: maltodekstryny czyli węglowodany złożone oraz kombinacje fruktozy i niewielkiej ilości dekstozy. Należy się wystrzegać takich składników jak: dekstroza oraz syrop glukozowo - fruktozowy ponieważ nic one nie wnoszą do naszego organizmu oprócz tego że są szkodliwe. Niestety dla obniżenia kosztów wielu producentów stosuje właśnie takie składniki. Wysokiej jakości baton energetyczny nie powinien mieć żadnej polewy ponieważ może się ona roztopić w czasie jazdy i trzymania batona w dłoni lub w kieszonce plecaka. Zawartość tłuszczów powinna być ograniczona do około 5%, chyba że zastosowano tłuszcze MCT(średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe, których metabolizm przebiega podobnie do glukozy). Zawartość błonnika również powinna być ograniczona do minimum żeby nie powodować niepożądanych problemów żołądkowych i nie utrudniać odpowiedniego wchłaniania składników odżywczych. Aby szybko odnowić zasoby ATP można czasem spotkać również dodatek kreatyny. Struktura takiego batonu powinna być jak najbardziej rozdrobniona i zremulgowana ponieważ zdolności naszego żołądka podczas jazdy rowerem są dość mocno ograniczone. Baton regeneracyjny możemy spożywać w pierwszej godzinie po treningu lub wyścigu aby dostarczyć minimum jeden gram węglowodanu na jeden kilogram masy ciała.

Najczęściej spotykane i najlepsze batony energetyczne spotykane na rynku:

- MAXIM
- ATHLETIC BODY
- MAXIMIZE
- MULTIPOWER
- TOP SIX
- TORQ
- WINDOSE
- XENOFIT

Oczywiście na rynku występuje dużo więcej tego rodzaju batonów gdzie skład jest inny i przedziały cenowe również są inne, jedne bardziej lub mniej do przyjęcia. Ale tak jak mówiłem, jeśli podchodzimy profesjonalnie do tematu to nie powinniśmy żałować pieniędzy na tego typu odżywki ponieważ są bardzo przydatne dla naszego organizmu. Najlepiej takie batony kupować w specjalnych sklepach z suplementami diety ponieważ wtedy mamy pewność że kupujemy towar najwyższej jakości.

niedziela, 11 grudnia 2011

Szerokie zastosowanie tauryny

Tauryna jest drugim zaraz po glutaminie najczęściej występującym aminokwasem w mięśniach. Stanowi ona 0,1 % masy ogólnej naszego ciała a zmagazynowana jest głównie w mięśiach szkieletowych. Żaden inny wolny aminokwas nie osiąga takiego stężenia jak tauryna. Niektóre tzw. zbędne aminokwasy zostały sklasyfikowane jako warunkowo istotne ponieważ w pewnych okolicznościach takich jak np. warunki silnego stresu, organizm nie potrafi ich wytworzyć odpowiednio dużo.


TAURYNA - to kwas 2 - aminoetanosulfonowy, który nie jest ani podstawowym aminokwasem, ani częścią ludzkiego ciała. Powstaje z reakcji glicyny i kwasu gamma - aminomasłowego i pozostaje wolny w tkankach i w krwiobiegu. Jest wykorzystywana w kardiologii, onkologii, diabetologii oraz neurologii. W sporcie natomiast mówi się o jej działaniu antykatabolicznym, anabolicznym i lipolitycznym. Katabolizm, czyli tzw. degradacja białek zachodzi najintensywniej podczas wykonywanej pracy i snu. Kiedy podczas wysiłku wzrasta we krwi poziom wolnych aminokwasów, intensywnie przenikają do mięśni i wytwarzają nowe białka lub regenerują uszkodzone. Podczas długiego wysiłku lub podczas długiej przerwy między posiłkami, enzymy kataboliczne rozbijają białka aby uwolnić zmagazynowane aminokwasy i dostarczyć je innym tkankom i narządom. Organizm transportuje sam azot, który jest odrywany od aminokwasów i przyłączany do kwasu glutaminowego. Tak właśnie powstaje glutamina. Organizm przebudowuje białka i aminokwasy jedynie do momentu uzyskania właściwego poziomu glutaminy niezbędnej do zaopatrzenia tkanek w azot. W gospodarce azotowej tauryna pełni rolę podobną do glutaminy i wspomaga utrzymanie dodatniego bilansu azotowego.




Kolejną funkcją tauryny jest ograniczenie wytwarzanie serotoniny, która działa na mięśnie każdego sportowca podobnie jak hormon kataboliczny. Tauryna ogranicza więc katabolizm wysiłkowy. Tauryna zmniejszając wytwarzanie serotoniny utrzymuje mózg w nieświadomości wykonywanego treningu, organizm nie odczuwa zmęczenia i może długo pracować. W warunkach obciążenia wysiłkiem, tauryna utrzymuje długo wysokie stężenie jonów wapnia w komórkach nerwowych i mięśniowych. Dzięki temu efektowi wykazuje synergizm z kofeiną. Z kolei po wysiłku organizm nasila rozpad białek mięśniowych w celu pozyskania aminokwasów o działaniu detoksykacyjnym: metioniny i cysteiny. Tauryna oszczędza te aminokwasy i hamuje proces degradacji tkanki mięśniowej.
Biochemiczną funkcją tauryny jest sprzęganie kwasów żółciowych przed wydaleniem ich z wątroby. Tworzą się sole kwasów żółciowych czyli kwas taurochlorowy i taurochenodeoksycholowy. Zwiększa to rozpuszczalność kwasów żółciowych a co za tym idzie poprawia ich zdolności emulgujące tłuszcze w świetle przewodu pokarmowego.
Eksperymenty wykazały że tauryna zwiększa wydolność fizyczną i może chronić przed powysiłkowymi uszkodzeniami mięśni. Przy ćwiczeniach występuje zwiększony pobór tlenu i produkcja niebezpiecznych rodników, które mogą doprowadzić do uszkodzenia DNA, co prowadzi do mutacji, które z kolei mogą powodować raka i inne choroby. Tauryna znacząco zapobiega przed uszkodzeniem nici DNA. Tauryna zwiększa również pompowanie krwi przez serce i poprawia właściowści kurczliwości mięśni szkieletowych. Tauryna wpływa na ośrodkowy układ nerwowy. Przypisuje się jej funkcje neuroprzekaźnika. Jest m.in. agonistą receptorów GABA(A). Tauryna miałaby poprawiać funkcje poznawcze i pomagać w nauce poprzez zwiększenie metabolizmu komórek glejowych i, pośrednio, wszystkich neuronów.

Tauryna syntetyczna jest składnikiem dostępnych na rynku napojów energetyzujących, mleka modyfikowanego w proszku dla dzieci, karmy dla zwierząt (m.in. jako niezbędna dla kotów) oraz odżywek dla sportowców zawierających również kofeinę, glukuronolakton i inne substancje.

Organizm ludzki wytwarza niewielkie ilości tauryny w wątrobie, mózgu, jelitach i mięśniach szkieletowych. Jej naturalnym źródłem są szczególnie ostrygi, mięso, ryby, serwatka, soczewica, groch. Niemowlęta karmione piersią otrzymują niezbędną dawkę tauryny w mleku matki[6]. Jest też niezbędnym składnikiem w diecie kotów – jest dla nich aminokwasem egzogennym.

źródła: Bike Board 11-12 2011, Wikipedia, Encyklopedia PWN.

piątek, 9 grudnia 2011

Rady dla cukrzyków uprawiających sporty zimowe...

Rady dla cukrzyków uprawiających sporty zimowe

Autorem artykułu jest Mariusz P.



Zima właściwie zaczyna się już na dobre. Dla osób chorujących na cukrzycę, dla diabetyków nie oznacza to czasu w którym nie mogą być aktywni fizycznie. Cukrzyca to nie koniec świata, możesz aktywnie uprawiać sport, ale musisz stosować się do konkretnych zaleceń.

W cukrzycy oprócz diety ważne jest stosowanie się do określonych zaleceń. Uprawianie sportu wiąże się z określonymi wyrzeczeniami.Oto podstawowe zasady:

   Częste i dokładne mierzenie poziomu cukru podczas wyprawy ma kluczowe znaczenie. Dzięki niemu można szybko zauważyć, w jakim stopniu powinno się obniżyć dawkę insuliny podawaną przez pompę.

   Konieczna porcja węglowodanów  powinna być zestawiona z szybkim BE (cukier gronowy) i z BE „sportowym” czyli takim, który wyrówna obciążenia wywołane uprawianiem sportu.

   Cechą wyróżniającą sport zimowy od innych sportów jest śnieg i lód oczywiście. Dlatego pompę insulinową należy nosić tuż przy ciele. Znajdą państwo dostatecznie wiele przykładowych miejsc, w których można ją umieścić.

   Należy używać możliwie miękkich torebek: żadnych opakowań z zatrzaskiem z twardego plastiku.

 -  Konstrukcje podtrzymujące pompę na plecach mogą doprowadzić do poważnych obrażeń w razie upadku.

   Również aparat do mierzenia cukru nie jest odporny na działanie zbyt niskich temperatur. Dlatego też należy go przechowywać możliwie blisko ciała, w ten sposób jednak, by był łatwo dostępny.

   Należy mierzyć cukier w możliwie ciepłym, ochronionym od wiatru miejscu, a nie bezpośrednio na stoku.

   Obniżona dawka insuliny powinna pozostać na danym poziomie co najmniej przez kilka godzin po wycieczce. Jeśli później zamierzają Państwo wybrać się na imprezę – tańce czy pić alkohol,ze względów bezpieczeństwa lepiej zostawić na noc ustawioną dawkę insuliny obniżoną, by zmniejszyć ryzyko niedocukrzenia.

---

www.cukrzycaazdrowie.pl - Magazyn medyczny poświęcony cukrzycy  


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

czwartek, 8 grudnia 2011

Podstawowe składniki odżywcze i przykładowe posiłki przy uprawianiu kolarstwa górskiego.

Wielu ludzi uprawia sport ale niestety tylko garstka z nich zdaje sobie sprawę jak ważne jest przy tym odżywianie. A tymczasem efekty prawidłowego treningu można zoptymalizować stosując odpowiednią dietę. Podczas każdego treningu tracimy mnóstwo mikroelementów, które w odpowiednim stopniu może zniwelować tylko odpowiednia dieta. Żadne odżywki nie dadzą takiego efektu. W całej tej zabawie nie należy jednak przesadzać tylko należy podejść do sprawy poważnie. Potrzebna jest przede wszystkim odpowiednia motywacja. Prawidłowe podejście do diety w dużym stopniu zależy od poziomu jaki prezentujemy i w jakim stopniu ten sport uprawiamy. Wielu ludzi robi to amatorsko. Trzeba zatem zadać sobie jedno podstawowe pytanie. Czy jazda rowerem, nawet amatorska nie powinna być traktowana poważnie?

Co jest najlepszym źródłem energii organizmu?

W praktyce wyróżniamy 4 podstawowe składniki produktów spożywczych. Są to: alkohole, białka, tłuszcze i węglowodany, które są przetwarzane i rozprowadzane po całym organizmie.

ALKOHOLE – są trawione w pierwszej kolejności i nie dają w zasadzie żadnego pożytku dla organizmu ponieważ nasze mięśnie nie potrafią czerpać z nich energii.

BIAŁKA – są przede wszystkim materiałem budulcowym a w energię są przetwarzane tylko w sytuacjach kryzysowych dla naszego organizmu czyli w przypadku gdy zabraknie węglowodanów.

TŁUSZCZE – są gromadzone głównie w postaci tkanki tłuszczowej i dają organizmowi zapas energii na dłuższy czas.

WĘGLOWODANY – są gromadzone w postaci glikogenu i dostarczają dla organizmu energię w krótkim czasie.

Zasada jest prosta, im bardziej intensywny wysiłek, tym większe jest zużycie glikogenu mięśniowego (węglowodanów). Rola tłuszczów wzrasta wraz z obniżeniem intensywności i wraz z upływem czasu treningu. Wiąże się to z tym, iż proces rozkładania tłuszczów jest wolniejszy i wymaga obecności tlenu. Poprzez trening mięśnie potrafią nie tylko przyzwyczaić się do większego wysiłku, rośnie także zdolność organizmu do zużywania tłuszczów jako paliwa, co pozwala zaoszczędzić więcej cennego glikogenu. Przeciętnie glikogenu starcza na 90-180 minut, ale im bardziej intensywne ćwiczenia , tym szybciej zapasy te się kończą, a wówczas do procesu tworzenia energii włączone zostaje białko. Często w takich sytuacjach mowa jest o tzw. "trawieniu własnych mięśni", dlatego też równie ważne jest jego uzupełnienie po treningu.

Glikogen jest najważniejszym i najbardziej wartościowym paliwem podczas treningów. Im więcej go w organizmie, tym lepiej bo pozwala to uzyskać lepsze efekty treningowe. Dietetycy radzą aby konsekwentnie stosować dietę bogatą w węglowodany i niską w tłuszcze. Poprawia to wytrzymałość i wydolność organizmu w trakcie ćwiczeń.

Poniżej przedstawiam przykładowe posiłki jakie powinny być stosowane przed, w trakcie i po treningu. Ważne jest aby zachować odpowiednią kolejność tych posiłków. Inwencja twórcza podczas przyrządzania tych posiłków zależy już tylko od nas.

PRZED TRENINGIEM 2 – 4 GODZINY

- płatki pełnoziarniste z mlekiem lub jogurtem
- spaghetti z lekkim sosem pomidorowym
- kurczak z ryżem i sałatką
- kanapka z kurczakiem lub rybą
- kanapka z masłem orzechowym
- duszony kurczak z warzywami

PRZED TRENINGIEM 1 – 2 GODZINY
- świeże lub suszone owoce
- baton odżywczy energetyczny lub zbożowy
- jogurt lub koktajl mleczny

W TRAKCIE TRENINGU
- napój izotoniczny
- rozcieńczony sok owocowy
- batony energetyczne
- żele sportowe
- banany lub suszone owoce

PO TRENINGU DO 2 GODZIN
- pełnoziarniste płatki zbożowe z mlekiem
- koktajl owocowy
- zbilansowany koktajl węglowodanowo – białkowy zastępujący posiłek
- kanapka z tuńczykiem, kurczakiem, twarożkiem lub jajkiem
- suszone owoce i orzechy

źródło: : "Żywienie w sporcie" Anita Bean

Szukaj na tym blogu